Continu leren
Jaren geleden merkte een collega op dat zij het niet nodig vond om nog iets nieuws te leren; wat zou ze nog kunnen verbeteren? Toen kwamen de smartphones. Ik weet nog dat ik haar opmerking destijds echt triest vond, en ik vraag me nog vaak af hoe zij is omgegaan met het snelle tempo waarin alle aspecten van het leven veranderen.
In een wereld die zich in razend tempo ontwikkelt, kan het bijhouden van de nieuwste trends, technologieën en vaardigheden voelen als een oneindige reis. Maar dat is juist het mooie ervan—leren is een continu proces. Het gaat niet om het bereiken van een eindbestemming; het gaat om groeien, aanpassen en het onbekende omarmen, waar je je ook bevindt in het leven.
De afgelopen maanden heb ik dit concept van continu leren gezien, op twee heel verschillende manieren: tijdens de voorbereiding op onze podcastopnames en bij mijn 97-jarige schoonmoeder.
Podcast inzichten
Toen Jacqui, Jessica en ik besloten om een serie podcasts op te nemen, dacht ik dat het heel simpel zou zijn. Zet de microfoons aan, stel wat vragen, en deel je inzichten met de wereld. Hoe moeilijk kon het zijn? Ik kwam er al snel achter dat het maken van een podcast veel meer voorbereiding en leren vereist dan ik had gedacht. Om iets te creëren waar een ander wat aan heeft, kun je niet zomaar improviseren. We moesten luisteren, onderzoek doen en leren van de professionals die ons voorgingen.
We deden onderzoek, bereiden ons voor en oefenden, we pasten ons format aan, experimenteerden met verschillende manieren van vragen stellen en we probeerden onze unieke stem te vinden. En dan moesten we kijken hoe het was geworden: wat betekende dat ik naar mezelf moest luisteren en kijken—iets waar ik altijd al moeite mee heb gehad.
Wat begon als een eenvoudig idee om een podcast op te nemen, veranderde in een ware masterclass in aanpassingsvermogen en groei. Het leren stopte niet bij het opnemen; we schakelden een professional in voor het filmen en bewerken en leerden van hun feedback. Ik kwam erachter dat er, net als bij elk ambacht, tijd, toewijding en een open houding nodig is om een podcast te maken.
De overwinning van de Granny Square
Terwijl ik tot over mijn oren in de podcast-ontdekking zat, was mijn 97-jarige schoonmoeder stilletjes bezig met haar eigen uitdaging. Jarenlang heeft ze met liefde granny squares (gehaakte vierkantjes) gemaakt, maar ondanks haar passie voor haken had ze nooit geleerd hoe ze de vierkantjes aan elkaar kon haken. In plaats daarvan naaide ze de vierkantjes, stuk voor stuk, met veel geduld aan elkaar tot een deken.
Iemand zag haar naaien en bood aan haar te laten zien hoe ze de vierkantjes aan elkaar kon haken. Ze was dolblij dat ze eindelijk wist hoe dat moest en trots, omdat ze iets nieuws had geleerd.
Het was niet omdat ze het niet kon leren; maar omdat ze de vierkantjes al zo lang aan het naaien was, leek het aanleren van een nieuwe techniek overweldigend. Er was maar één speciaal persoon nodig, met de juiste manier van lesgeven, om de knop om te laten gaan. Mijn schoonmoeder pakte haar haaknaald op en haakt nu, voor het eerst in 97 jaar, zielsgelukkig haar vierkantjes samen tot één prachtige gehaakte deken.
Haar enthousiaste verhaal was voor mij een reminder dat leren nooit stopt. Op 97-jarige leeftijd stapte zij uit haar comfortzone om iets nieuws te proberen. Of het nu gaat om het uitzoeken hoe je podcasts maakt of het perfectioneren van een ambacht, blijven leren houdt ons betrokken bij de wereld om ons heen.
De Les: Blijf Altijd Leren
Deze twee totaal verschillende ervaringen laten zien dat het niet uitmaakt hoe oud je bent of in welke fase van je leven je je bevindt, er is altijd ruimte om iets nieuws te leren. Het podcast project duwde me uit mijn comfortzone. Om het goed te doen moest ik dingen uitproberen en overdoen en me over mijn ongemak heen zetten om naar mezelf te luisteren en kijken. En mijn 97 jarige schoonmoeder laat zien dat leren niet alleen voor de jeugd is.
Het gaat niet over natuurlijk talent of jarenlange ervaring, maar om nieuwsgierigheid, geduld en de wil om het opnieuw te proberen. Leren is een reis, soms uitdagend, maar altijd enorm belonend. Mijn leerproces was goed voor mijn zelfvertrouwen, en onderzoek toont aan dat leren ook de gezondheid van je hersenen bevordert. Ik kan je in ieder geval vertellen dat het mijn schoonmoeder zeker een boost heeft gegeven.
Dus, als de volgende keer dat je een nieuwe uitdaging aangaat, onthoud dan dit: het is nooit te laat om te leren. Elke misstap, elke poging en elke kleine overwinning onderweg is een stap vooruit in je groei. Blijf leren, blijf nieuwsgierig, en geniet van het proces.
